Ogólne

Podczas uśmiechu każdy z nas eksponuje zęby przednie. Stąd wzięła się tendencja do większej dbałości o tą okolicę, często niestety z przymrużeniem oka dla zębów znajdujących się głębiej. Pacjenci często są bardziej skłonni do pozbywania się zęba w odcinku bocznym, właśnie ze względu na to, że nie będzie to widoczne. Czy to jedyny problem?…

Nie bez przyczyny wygląd i kształt zębów przednich różni się od bocznych. Siekacze górne  i dolne mają w przekroju kształt zbliżony do trójkąta, zakończony wyraźnym brzegiem szkliwa. Taka budowa umożliwia odgryzienie kęsa pokarmowego i na tym głównie funkcja zębów przednich podczas jedzenia się kończy. Pokarm następnie za pomocą języka jest przesuwany głębiej, na powierzchnie żujące zębów bocznych. Są one w przekroju zbliżone do kwadratu/prostokąta z zaznaczeniem guzków i bruzd na górnej powierzchni. Przy złączonych dolnych i górnych zębach te uwypuklenia pasują do siebie jak klucz do zamka. Zapewnia to odpowiednie rozcieranie pokarmu. Zęby boczne mają też większe, szerzej rozstawione korzenie, dzięki czemu mogą na siebie przyjmować większe siły zgryzu.

W przypadku utraty chociażby jednego zęba bocznego układ ten rozstaje zachwiany. Ktoś w końcu musi przejąć funkcję tego zęba, a co oczywiste, przejmują ją sąsiedzi. Nasze zęby łączą się ze sobą nie tylko podczas jedzenia, ale również podczas przełykania śliny. Stąd narażenie na siły zgryzu występuje nie tylko do czasu ostatniego posiłku. Właśnie często w trakcie snu dochodzi do ich nasilenia, co nazywamy bruksizmem nocnym. Stresy kumulowane w ciągu dnia wyładowujemy poprzez mimowolne i mocne zaciskanie zębów. Do tego dołącza się zgrzytanie, a co za tym idzie ścieranie powierzchni zębów.

Weźmy za przykład utratę dolnej szóstki. Siódemka sąsiadująca z luką po usuniętym jegomościu stanowi wolną przestrzeń, w którą ząb się przechyla. Dodatkowo szóstka z góry „zaprogramowana” na styczność z zębem z dołu zaczyna się wysuwać z kości w poszukiwaniu utraconego przyjaciela. Nazywamy to fenomenem Godona. Przechylająca się siódemka napotyka na wysunięta szóstkę górną, co powoduje jej silniejsze wysuwanie i dodatkowo wykrzywianie. Nie jest to obojętne dla kości podtrzymującej zęby. Na skutek „kładzenia się” siódemki, kość z przodu zaczyna z naciku zanikać i tworzy się kieszeń. Jest to przestrzeń między zębem a dziąsłem, w którą w miejsce po utraconej kości wnikają bakterie powodując stan zapalny i dalszą utratę najważniejszem tkanki podtrzymującej zęby. Na skutek obniżonego poziomu kości zapada się również dziąsło, co bardzo często pociąga za sobą odsłanianie szyjek zębowych okolicznych zębów. Kieszenie tworzą się również między piątką, szóstką i siódemką górną. Dlaczego? Na skutek wysuwania się szóstki przestrzeń między zębami się powiększa, co Pacjenci odczuwają jako większe zaleganie resztek pokarmowych w tych miejscach. Coraz trudniej się te okolice oczyszcza, podczas nitkowania może się pojawić nieprzyjemny zapach. Zalegające jedzenie w połączeniu z bakteriami to gotowy przepis na kolejny stan zapalny, który przemieszczając się wgłąb prowadzi do… tak tak, już wiecie – do zaniku kości.

Na tym nie koniec… Co w takim razie z piątką dolną? W porównaniu do szóstki czy siódemki, piątka jest zębem mniejszym, najczęściej z pojedynczym i krótszym korzeniem. W trakcie żucia pokarmu, ząb ten pracuje na swoim etacie, ale niestety dodatkowo bierze nadgodziny za szóstkę której nie ma. Skutkuje to przemęczenim, stresem i wypaleniem zawodowym! Oczywiście w dużej przenośni, bo w rzeczywistości włókna kolagenowe, za pomocą których ta piątka jest przymocowana do kości (coś jak amortyzatory) ulegają rozciągnięciu, a nawet zerwaniu. Efekt  – ząb zaczyna się ruszać!

Wniosek z tego wpisu jest następujący – utrata nawet pojedynczego zęba niesie za sobą diametralne zmiany dla całego zgryzu. Pod względem funkcjonalnym brakujący ząb boczny to znacznie poważniejsza sprawa niż w przypadku odcinka przedniego. Rada jest na to jedna jedyna, prawdziwa i słuszna 😉 Jeżeli z jakiś powodów nie da się uratować zęba i konieczna jest jego ekstrakcja, to kluczowe dla uniknięcia wyżej wymienionych problemów jest jak najszybsze (po wygojeniu) uzupełnienie tej luki. O możliwościach w tej materii pisałam już we wcześniejszych wpisach, zapraszam więc do ich lektury.

Wszystkiego dobrego w Nowym Roku 😀 W związku z tym, że dzisiejszy dzień jest taki, a nie inny, powstał wpis lekki i niezobowiązujący… Bardziej traktowany jako ciekawostka, luźna lektura.

Mówi się, że to jacy jesteśmy jest determinowane głównie przez geny. To w jakim środowisku dorastamy, z jakimi osobami przebywamy, wpływa na to kim się stajemy. W ten sposób kreuje się byt nazywany osobowością.

A co mają z tym wspólnego zęby? Hmmm, jest teoria, która mówi, że kształt górnych siekaczy centralnych (czyli jedynek :)) ukrywa w sobie cechy naszego charakteru.

Wyrożnia się 4 podstawowe kształty siekaczy górnych: kwadratowe, owalne, trójkątne, prostokątne.

Weźmy na pierwszy ogień kwadraty.

Osoby te są zwykle zachowawcze, z dystansem wobec siebie i innych, raczej pojednawcze niż kłótliwe. Są cierpliwe, spokojne i łagodne. Jak już się za coś zabierają, to cechuje je solidność w działaniu. Mają pogodne usposobienie.

Przejdźmy do owalności.

Bycie w centrum uwagi to zdecydowanie nie jest marzenie takiej osoby. Jest raczej powściągliwa i nieufna. Woli raczej pozostawać w cieniu. Cechuje ją perfekcjonizm w działaniu, traktuje wszystko poważnie, choć nie brakuje jej kreatwności. Jest przy tym empatyczna.

Teraz na paletę wrzućmy trójkąty.

Są to osoby, które uwielbiają jak dużo się dzieje wokół nich. Posiadają ogromne poczucie humoru, zwykle są to towarzyskie gaduły. Są otwarte na świat i ludzi. Nie potrzebują dużo czasu na zastanowienie, uwielbiają szybkie i spontaniczne działanie. Boją się samotności, bywają czasami niefrasobliwe.

Ostatni typ to prostokąty.

Posiadacz takiego kształtu zębów to urodzony lider, lubi kierować innymi. Ludzie mu chętnie ufają, dopasowują się do jego decyzji.  Bywa agresywny w działaniu, nieco impulsywny. Posiada zmienne nastroje. Potrafi przy tym zachować duża dozę optymizmu, jest pracowity i posiada niespożytą energię do działania.

Co sądzicie na temat tego dopasowania cech do kształtu zębów? Czy ktoś znalazł coś wspólnego dla siebie? Myślę, że można to potraktować z lekkim przymrużeniem oka, w sam raz na dzień po Sylwestrze 😉

Wujek Google pisze, że erozja to proces niszczenia powierzchni terenu przez wodę, wiatr, słońce, siłę grawitacji i działalność organizmów.

W odniesieniu do zębów ten proces polega na utracie powierzchownej warstwy zęba, czyli najpierw szkliwa, a w zaawansowanej formie również wewnętrznej części – zębiny. Bakterie nie maczają w tym palców, ponieważ przyczyną są KWASY.

No i teraz jest konsternacja, ponieważ skoro nie robisz codziennych okładów z kwasku cytrynowego na zęby, to mogłoby Ci się wydawać, że problem Cię nie dotyczy. 😉

Nic bardziej mylnego. Dieta, w której jest duża zawartość kwasów jest głównym czynnikiem pojawienia się erozji. A więc co może ją powodować?

Podzielę to na 2 kategorie: kwasy pochodzenia zewnętrznego i wewnętrznego.

Kwasy z zewnątrz są zawarte głównie w:

• napojach energetycznych
• napojach gazowanych
• sokach cytrusowych
• occie, sosach typu winegret
• alkoholu
• owocach: rabarbar, grapefruit, jabłko, porzeczki, maliny, śliwki, morele, czereśnie
• warzywach: szczaw, rukiew, szparagi, brukselka, pomidory, karczochy

Ubytki erozyjne występują wtedy na powierzchniach zewnętrznych zębów. Mają one kształt płaskich zagłębień, są jakby wypolerowane. Występują najczęściej w 1/3 przydziąsłowej części zęba. W początkowym etapie nie są widoczne gołym okiem. Jeśli rozpuszczeniu ulegnie całe szkliwo, to odsłania się powierzchnia zębiny. Wtedy ubytek erozyjny jest ciemniejszy niż reszta zęba.

Jeśli problem dotyczy zębów bocznych to objęte są nim powierzchnie żujące, które stają się płaskie. W miarę zaawansowania procesu, wypełnienia mogą wystawać poza powierzchnie zęba.

Kwasy „od wewnątrz” są związane głównie z zaburzeniami takimi jak:

• refluks żołądkowo-jelitowy (powracanie kwasów produkowanych w żołądku do przełyku i jamy ustnej, często określana jako zgaga)
• bulimia (kwasy z żołądka cofają się podczas wymiotów)
• alkoholizm

Ubytki erozyjne występują wtedy głównie na powierzchniach podniebiennych zębów górnych oraz żujących i językowych powierzchniach zębów bocznych. Te powierzchnie robią się wtedy płaskie i gładkie, stopniowo rozpuszczają się naturalne „górki i doliny” na zębach.

Również kobiety w ciąży, które w pierwszych miesiącach często wymiotują, są narażone na erozję zębów.

Osoby ze zmniejszonym wydzielaniem śliny są w grupie ryzyka wystąpienia tego niszczącego zęby procesu, ponieważ ślina ma działanie neutralizujące. Dotyczy to Pacjentów z zaburzeniami pracy ślinianek, po chemioterapii, przyjmujących leki zmniejszające wydzielanie śliny.

Zawodowo na erozję narażeni są pływacy oraz degustatorzy alkoholi.

A teraz padnie moje ulubione słowo, czyli… PROFILAKTYKA.

Czy to, że wiemy co jest szkodliwe ma oznaczać, że już nigdy nie wolno nam się napić soku pomarańczowego czy zjeść jabłek. Nie no, bez przesady 😉

Ważne jest, aby ograniczyć spożywanie produktów kwasowych lub zmienić kolejność ich spożywania. Oczywiście wypijanie 1 litra dziennie Coli na pewno skończy się bardzo źle…Jeśli jesteś przyzwyczajony do wypijania soku do śniadania, to możesz go wypić na samym początku, a nie na końcu posiłku. Generalnie najlepiej jeżeli posiłek będzie się kończył czymś neutralizującym kwasy, jak mleko czy woda niegazowana.

Inne zasady mojej ulubionej profilaktyki to:

• eliminacja energetyków (tu nie ma, że boli ;))
• zjadanie świeżych owoców zamiast picia soków. Jak już ma to być sok, to najlepiej wypijany przez słomkę
• ograniczenie podjadania między posiłkami
• żucie gumy bez cukru (najlepiej maksymalnie 5 minut – mam nadzieję, że pamiętasz o bruksiźmie:)
• mycie zębów niebezpośrednio po jedzeniu, a optymalnie 30 minut po. Szorowanie poziome jest zabronione!

A jakie jest zatem leczenie?

W przypadkach niezaawansowanych, leczeniem z wyboru jest uzupełnienie materiałem światłoutwardzalnym, dobranym indywidualnie kolorystycznie dla każdego Pacjenta.  Zmniejszenie grubości szkliwa najczęściej wiąże się z bardzo nieprzyjemną i przeszkadzającą w codziennym życiu nadwrażliwością…

Jeżeli erozja obejmuje już wewnętrzna część zęba, która jest mniej twarda,  to proces znacznie przyspiesza i najczęściej dochodzi do dodatkowego ścierania tych powierzchni. Wtedy najlepszą metodą jest pokrycie startych „rozpuszczonych” powierzchni nakładkami porcelanowymi, takimi jak nakłady czy licówki. Niepokryta w porę starta powierzchnia zęba może prowadzić do odsłonięcia unerwionej części, co jak już pewnie wiesz prowadzi do konieczności leczenia kanałowego.

Na szczęście obecnie na rynku jest bardzo duża dostępność środków do higieny jamy ustnej, które mają w sobie składniki pomagające w neutralizowaniu kwasów czy zmniejszających nadwrażliwość.

Mam nadzieję, że mój post był dla Ciebie wartościowy i pomocny 🙂

P.S. Wspomniane na początku okłady z kwasku cytrynowego to oczywiście duża metafora. Nie róbcie tego! To na pewno nie jest sugestia na kolejny „rewelacyjny” pomysł na zabieg domowego wybielania zębów 😀

Myślę jednak, że temat wybielania będzie fajnym zagadnieniem, który wezmę dla Was pod lupę w następnym wpisie. Do zobaczenia w przyszłą niedzielę 🙂

Zastraszająco duża jest liczba Pacjentów borykających się z problemem ścierania czy zgrzytania zębami. To borykanie też właściwie powinno być wzięte w cudzysłów, ponieważ rzadko jest to bezpośrednia przyczyna zgłaszania się z problemem do stomatologa. Częściej przychodzicie z wypadającymi, wykruszonymi plombami, nadwrażliwością zębów, przeskakiwaniem w „zawiasie”, czyli w stawie poruszającym żuchwą, a zlokalizowanym w okolicy uszu. Wg badań na bruksizm cierpi ok 20% społeczeństwa… Czy to dużo? Wg mnie zdecydowanie za dużo, bo to w końcu aż co piąty z nas. W tym ja … 🙁

Bruksizm, bo tak nazywa się ta jednostka chorobowa, oznacza nadmierne ścieranie, zgrzytanie, zaciskanie zębów. Siła wyzwalana podczas tych czynności jest kilkukrotnie większa niż przy normalnym gryzieniu, co wiąże się  bardzo dużym ryzykiem ich uszkodzenia.

Najczęściej do nadmiernego zaciskania i zgrzytania dochodzi w czasie snu, gdy podświadomość bierze górę i tracimy kontrolę nad tymi czynnościami. NIektórzy Pacjenci są „aktywni” również w ciągu dnia, najczęściej podczas sytuacji stresujących.

Stres jest generalnie główną przyczyną bruksizmu. Jest to już zauważalne często u Pacjentów młodych, których tempo życia jest jakie jest…

Inne przyczyny to:

• wady zgryzu – zęby krzywe, przechylone jako pierwsze ulegają nadmiernemu starciu
• źle ukształtowane powierzchnie uzupełnień protetycznych – koron, mostów, protez
• nieuzupełnione braki zębowe – pozostałe zęby przejmują funkcje tych zębów, których brakuje i w wyniku nadmiernej siły ulegają szybszemu starciu
• nawyk długotrwałego żucia gumy
• nawykowe żucie jedną stroną – najczęściej występuje gdy po przeciwnej stronie są braki zębowe
• nerwice
• owsiki… – co prawda, nie pytam nigdy „bruksistów” o to czy mają owsiki, ale może być to istotne w diagnostyce nadmiernego ścierania u dzieci.

Co wskazuje na występowanie u Ciebie bruksizmu?

• starte, postrzępione lub wyszczerbione powierzchnie zębów – najbardziej widoczne na zębach przednich
• płaskie powierzchnie żujące zębów bocznych
• ubytki szkliwa przy szyjkach – są bardzo charakterystyczne, ponieważ mają zagłębienia (coś jakby klin) o ostrych brzegach. Często tym miejscom towarzyszy nadwrażliwość
• odsuwanie się w dół dziąseł – u Pacjentów nadmiernie ścierających jest widoczny kilkukrotnie szybszy przebieg zaniku kości jeśli paradontoza nie jest wykryta w porę
• przygryzanie błony śluzowej policzka
• bolesność mięśni wzdłuż brzegu żuchwy i w okolicach stawu, zwłaszcza rano
• przerost mięśni po bokach twarzy – twarz wydaje się wtedy kwadratowa
• bóle głowy, uszu, karku

Bruksizm nieleczony to same problemy, takie jak:

• częściowe lub całkowite starcie zębów – jeżeli starcie obejmie znaczną część zęba to odsłonięciu ulega unerwiona część i ząb wymaga leczenia kanałowego. Zęby starte częściej ulegają również martwicy.
• im bardziej starte zęby, tym twarz wygląda na starszą. Obniża się wtedy wysokość zgryzu, a co za tym idzie pogłębiają się zmarszczki a policzki opadają. Niestety grawitacja działa tylko w jedną stronę 😉
• rozchwianie zębów
• uporczywe bóle głowy
• zmiany zwyrodnieniowe w stawie

O tym, że partnerzy śpiący z „bruksistami” mają czasami delikatnie pod górkę to juz nawet nie wspominam. Chodzi oczywiście o dźwięki, które są wytwarzane podczas ścierania – coś jak piłowanie 😉 Aczkolwiek warto zapytać swojego partnera czy czegoś nie słyszy po Waszym zaśnięciu. Pozwoli to Wam zaoszczędzić dużo zdrowia i pieniędzy.

Jakie jest w takim razie leczenie?:

W zależności od stopnia zaawansowania procesu lekarz zaleca masowanie nadwyrężonych mięśni połączone z ciepłymi okładami, które mają za zadanie zrelaksować mięśnie.

Aby zabezpieczyć zęby przed pogłębianiem się procesy wykonuje się tzw. szyny relaksacyjne. Są to bezbarwne nakładki obejmujące zęby. Użytkuje się je tylko na noc, są wygodne i nie przeszkadzają podczas snu. Bardzo łatwo się do nich przyzwyczaić. Nie eliminują one całkowicie problemu, zwłaszcza jeżeli ma ono podłoże stresowe. Ich podstawowym zadaniem jest ochrona zębów. W końcu znacznie łatwiej wymienić szynę na nową, gdy się zetrze po kilku-kilkunastu miesiącach, niż odbudowywać wszystkie zęby.

Obecnie w leczeniu bruksizmu stosuje się również toksyne botulinową (botoks), w celu rozluźnienia mięśni biorących udział w zaciskaniu zębów.

Jeśli starcie jest zaawansowane to leczenie polega na odtworzeniu utracone części zęba. Najczęściej obniżone są wszystkie zęby i wtedy odbudowuje się ich powierzchnie za pomocą nakładek kompozytowych lub porcelanowych. Po założeniu nakładek również najczęściej wykonuje się szynę, żeby zabezpieczyć odbudowy przed działaniem mocniejszych sił, generowanych podczas zaciskania.

Często słyszę od rodziców małych pacjentów, że ich dzieci mają próchnicę, bo wcinają dużo słodyczy. Skoro wiesz, że coś szkodzi Twojemu dziecku to chyba najprostszą drogą do usunięcia problemu jest wyeliminowanie tej przyczyny. Dużym krokiem do przodu będzie już ich ograniczenie.

Dzieci w Polsce niestety przodują w Europie jeżeli chodzi o ilość zębów z próchnicą. Te kraje, które nas wyprzedzają zawdzięczają to głównie… tak, właśnie tak – PROFILAKTYCE.

Jeżeli chodzi o słodycze, to tutaj świetne rezultaty daje tzw. „model słodkiej niedzieli”. W ciągu tygodnia dziecko nie je słodyczy, ale wie że za dobre sprawowanie czeka go nagroda na koniec tygodnia w postaci ulubionego ciacha, batonika czy innej słodkości. Daj dziecku nacieszyć się ta chwilą, a poźniej poproś, żeby napiło się wody i po 30 min. umyło zęby.

Największym pogromcą zębowym są słodkie przekąski podawane dziecku kilka razy w ciągu dnia. Batoniki, krówki itp. oblepiają zęby, przez co ich destrukcyjny wpływ działa dłużej niż gdybyście dali dziecku jabłko. Owoce oczywiście też mają cukier, ale łatwiej przyswajalny. Dodatkowo nieco twardszy owoc częściowo oczyszcza zęby – właśnie przez swoją konsystencję.

Ogromne próchnicowe żniwo zbierają też słodkie napoje. Ja aż się wzdrygam, gdy widzę kilkulatka sączącego gęste soki, typu kubusie. O coca-coli już nawet nie wspomnę… Rodzicu, patrz proszę na skład chemiczny tego, co pije i zjada Twoje dziecko.

Jeżeli problemem jest to, że Twoje oczko w głowie zdążyło się już przyzwyczaić do takich napojów – to dobrym sposobem jest stopniowe rozcieńczanie tego z wodą. Z czasem dziecko przyzwyczai się do lżejszej konsystencji i mniejszej słodkości napoju, aby docelowo przejść na samą wodę.

Wracając do tematu – próchnica nie bierze się tylko stąd, ile łyżeczek cukru wsypujesz do kawy czy herbaty. Recz jasna, im mniej tym lepiej.

Mechanizm działania polega na tym, że im mniej cukru, tym bakterie mają mniej substratu do produkcji kwasów, niszczących Twoje zęby.

Cukier jest wszędzie! Chcę przez to powiedzieć, że nie jesteś w stanie wyeliminować cukru zupełnie. Jest on w większości produktów spożywczych, takich jak chleb, makaron, ryż, jogurty, itd.

Im cukier prostszy, czyli łatwiej przyswajalny, tym ma mniejszy wpływ próchnicotwórczy. Dlatego drugie śniadanie w postaci owocu to zdecydowanie lepszy pomysł niż słodki wafelek.

Wróćmy więc na chwilę do podstaw:

CUKIER + BAKTERIE + ZĄB + CZAS = PRÓCHNICA

Pytanie, co możemy wyeliminować:

ZĄB! Hehe, no może niekoniecznie o to nam chodzi więc zostawiamy go w spokoju.

Czas – niestety biegnie swoim torem, na który nie mamy wpływu. Możesz jedynie ograniczyć czas przebywania bakterii na zębach poprzez SYSTEMATYCZNE czyszczenie i nitkowanie.

Cukier – jak wyżej; nie da się zupełnie wyeliminować, ale możesz ograniczać.

Bakterie – wychodzi na to, że jest jedyny czynnik na działalność, którego masz największą kontrolę. Usuwając bakterie przerywasz zamknięte koło do powstania próchnicy!

„Zimna woda zdrowia doda”!

Z tym, że najlepsza do picia jest woda, zgodzi się chyba każdy. Niekoniecznie aż taka zimna – zrozumieją to osoby z nadwrażliwością zębów.

A co z całą resztą napojów?

Na ławę oskarżonych wchodzi kawa.

Zbawienny wpływ kawy na poranne niedospanie zna każdy jej miłośnik. A jak się to ma do naszych zębów?

Ku zaskoczeniu niejednego, w tej kwestii ten ciemny eliksir ma swój jeden plus:

niektóre rodzaje kawy np. niejaka „canephora” pita bez dodatków tj. śmietanka, mleko i cukier ma działanie bakteriobójcze – tak przynajmniej sądzą naukowcy w swoich badaniach. Zawarte w kawie polifenole niszczą bakterie osadzające się na zębach.

Oczywiście więcej jest minusów:

• kawa wypijana w dużych ilościach, zwłaszcza czarna, wpłynie niekorzystnie na kolor Twoich zębów, osadzając się w mikroporach szkliwa może spowodować pojawienie się ciemniejszych nalotów na zębach.
• Zawarte w kawie kwasy osłabiają szkliwo poprzez wypłukiwanie składników mineralnych. Dlatego po wypiciu kawy przepłucz usta wodą, co przyspieszy powrót do naturalnego pH. Nie szczotkuj również zębów do 30 minut po kawie. Przy niskim pH szkliwo jest mniej odporne na inne czynniki więc szczoteczka będzie wtedy szybciej ścierać szkliwo.

Na drugi ogień idzie herbata

Tutaj sytuacja przedstawia się zdecydowanie bardziej kolorowo… A jeżeli juz o kolorach to zdecydowanie wybierzcie ZIELEŃ! Zieleń herbaty rzecz jasna 😉

Zielona herbata to jeden z najzdrowszych napojów. W kwestii zębów:

• Ogranicza rozwój bakterii chorobotwórczych poprzez zmianę pH na zasadowe.
• Zawiera fluor niezbędny zębom do prawidłowej ochrony przed kwasami.
• Działa fantastycznie na dziąsła i kość wokół zębów, dzięki przeciwutleniaczom (katechinom). Bardzo korzystnie wpływa na paradontozę, łagodząc jej objawy i spowalniając przebieg choroby.

Świat byłby zbyt piękny, gdyby nie minusy takich cudeniek 😉

• Osady i przebarwienia – zielona herbata powoduje powstanie osadów i przebarwień trudnych do usunięcia. Jej działanie w tej kwestii jest dużo mocniejsze niż herbata czarna czy kawa.

Zaleca się spożywanie nie więcej niż jednej filiżanki dziennie, a optymalnie 3-5 tygodniowo.

Przyszedł czas na moich największych wrogów – napoje gazowane.

Powody są oczywiste:

• Cukier, cukier i jeszcze raz cukier…. Czy wiedziałeś/aś, że jedna szklanka coli zawiera 8 łyżeczek cukru. Istny szok! O wpływie cukru na zdrowie całego naszego organizmu chyba wspominać nie muszę.
• Kwasy zawarte w tych napojach są przyczyną erozji szkliwa, czyli w dużym uproszczeniu jego rozpuszczaniu.
• Napoje te są naszpikowane konserwantami, sztucznymi barwnikami – taka tablica Mendelejewa w płynie.

Soki owocowe

Najlepsze będą oczywiście te świeżo wyciskane, omijamy całą chemię dodawaną przez producentów.

Jest w nich cukier ale należy od do cukrów prostych, łatwiej przyswajalnych.

Są w nich zawarte kwasy owocowe ale popicie ich wodą znacznie zmniejsza ich niekorzystny wpływ na zęby.

Ja osobiście omijam jak ogień tych zagęszczanych „kubusiów” itp.

Przez ich konsystencję dłużej bytują na zębach, mają dużo cukru co jest gotową receptą na nowe ubytki w zębach.

Alkohol

• Gęste likiery, drinki podobnie jak gęste soki mają w sobie dużo cukru.
• Czerwone wino wpływa na obecność przebarwień.
• Im większa zawartość procentowa tym większe wysuszanie śluzówki, a co za tym idzie jej podrażnienia.

Wnioski:

• Woda pozostaje królowa, pijcie bez oporu – optymalnie 2 litry dziennie.
• Po każdym innym napoju przepłuczcie usta wodą.
• Nie szczotkujcie zębów do 30 min po wypiciu wszystkiego innego niż woda. W tym czasie dzięki ślinie pH wraca do swojego normalnego poziomu. Szkliwo jest co prawda najtwardszą tkanką organizmu ale jak już je zetrzecie, to na naturalną odbudowę nie ma co liczyć.

95 proc. dorosłych Polaków cierpi z powodu próchnicy zębów…

70 proc. Polaków cierpi na paradontozę…

Ten blog powstał z myślą o Tobie…

Moja codzienna praca to zmagania z powtarzającymi się problemami – nowe ubytki, stany zapalne, paradontoza, itd.
„Końca nie widać, nie widać…”
Czy musi tak być? Oczywiście, że nie.
Przyjmuję Pacjentów, którzy na wizytach kontrolnych nie mają absolutnie nic do zrobienia. Pomyślisz – „szczęściarze!”. Fart, szczęście, czy zbieg okoliczności nie mają z tym nic wspólnego. Te Osoby mają świadomość, co było powodem ich nawracających problemów. W tym miejscu oczywiście kłania się Panna Profilaktyka, której jestem wierną przyjaciółką. Ile mniej byłoby problemów, gdyby wszyscy skupiali się na eliminowaniu przyczyn, a nie tylko leczeniu. Oczywiście tam gdzie problem już wystąpił trzeba podjąć maksimum starań, aby efekty leczenia były jak najdłuższe. I znowu – podtrzymanie efektu leczenia osiągnąć można dzięki profilaktyce.

Piszę tego bloga bo odczuwam frustrację! Dlaczego? Przeczytaj ponownie dwa pierwsze zdania. Dane statystyczne przyprawiają mnie o palpitacje serca. W skrócie – Polacy bardzo słabo dbają o swoje zęby, mają bardzo niską świadomość konsekwencji braku leczenia. Czy ten blog może to zmienić – ja wierzę, że tak.

Ten blog powstał początkowo z myślą o moich Pacjentach. Później doszłam do wniosku, że ta treść jest na tyle uniwersalna i pomocna, że mogą ją wykorzystać dla siebie właściwie wszyscy. Jak to mówią – „kropla drąży skałę” :).

Jako stomatolog uważam, że to na naszych barkach spoczywa edukacja Pacjentów. Jestem bardzo często naocznym świadkiem tego, co niewłaściwe szczotkowanie może groźnego zrobić z Waszymi zębami i dziąsłami – odsłonięte szyjki, nadwrażliwość zębów, wytarte szkliwo… Konsekwencją braku odbudowy usuniętego kilkanaście lat wcześniej zęba są obecne problemy z sąsiadującymi zębami oraz to, że ich leczenie pochłania dużo więcej trudu, czasu i pieniędzy niż wstawienie nowego od razu… Kiedy opowiadam o tym Pacjentowi, zwykle słyszę pytanie: „to dlaczego nikt mi o tym nie powiedział”?. Odpowiedź brzmi – nie wiem.
I to jest kolejny powód powstania tego bloga: sama też nie zawsze mam wystarczającą ilość czasu, żeby omówić moim Pacjentom wszystko od deski do deski.
Blog pozwala na wyjaśnienie tych kwestii, a co najważniejsze – trafia do szerszego grona.

Poznasz tu praktyczne wskazówki, które pozwolą Ci zaoszczędzić ból, dyskomfort, czas i pieniądze.
Z drugiej strony zyskasz świeży oddech, błyszczący i estetyczny uśmiech, które zagwarantują pewność siebie, komfort rozmowy i szczerego uśmiechu w gronie osób, w którym się obracasz oraz niesamowity efekt na pamiątkowych zdjęciach z wakacji czy imprezy rodzinnej.

Życzę miłej lektury i zapraszam do subskrybcji!