Białe i proste – to najczęstsze przymiotniki, jakich używają Pacjenci do opisania wymarzonego wyglądu swoich zębów. Na temat wybielania wpis już powstał, zatem dzisiaj kilka słów o zębach krzywych, stłoczonych.
Główną przyczyną zgłaszania się Pacjentów do ortodonty, czyli do lekarza zajmującego się prostowaniem zębów, jest chęć zmiany estetycznej. Najbardziej przeszkadzają Wam krzywe i nierówne zęby z przodu.
Zacznijmy więc od początku. Zęby górne powinny zachodzić delikatnie na zęby dolne, a ich kontaktowanie powinno pasować do siebie jak „klucz do zamka”.
Co się w takim razie dzieje, gdy jeden ząb stoi poza łukiem:
- ząb z przeciwległego łuku nie posiada kontaktu, w związku z czym jego naturalną tendencją będzie wysuwanie się/przechylanie, aby „oprzeć” się na zębie z naprzeciwka
- brak kontaktu na tym zębie powoduje, że jego funkcję przejmują zęby sąsiednie. Powoduje to ich szybsze ścieranie, pękanie szkliwa, odpryskiwanie brzegów szkliwa
- zachodzenie na zęby sąsiednie powoduje utrudnione oczyszczanie, a co za tym idzie zwiększone ryzyko próchnicy między zębami i leczenia kanałowego
- utrudnione oczyszczanie powoduje również większa zaleganie płytki bakteryjnej, kamienia nazębnego, co predysponuje do szybszego rozwoju paradontozy w porównaniu do zębów z prawidłowym układem zgryzu
Jak widzicie, już niewielka zmiana w ustawieniu nawet jednego zęba pociąga za sobą poważne konsekwencje. Im bardziej zaawansowana wada zgryzu, tym te problemy ulegają nasileniu.
Najbardziej poważną konsekwencją niewyleczenia wady zgryzu jest ruchomość zęba, prowadząca do jego utraty. Obserwuję to zwłaszcza u Pacjentów w średnim wieku, gdzie niewyprowadzona wada ortodontyczna powoduje zanik kości przy zębie przeciążonym. Nazywamy to urazem zgryzowym. W wyniku nadmiernego kontaktu ząb ulega:
starciu – gdy siły są przenoszone bezpośrednio na ząb
rozchwianiu – gdy siły przenoszone są na tkanki otaczające ząb, czyli dziąsło i kość. U Pacjentów z początkową postacią paradontozy (często bezobjawową lub występuje niewielkie krwawienie dziąseł) częściej dochodzi do wytworzenie się tego drugiego mechanizmu.
Jakie są ograniczenia wiekowe do leczenia ortodontycznego?
Brak! Pesel nie narzuca żadnych ograniczeń 🙂 W wieku dziecięcym najczęściej wykorzystuje się aparaty ruchome, które dziecko używa w nocy i po szkole. Pacjenci ze stałym zębami mają już większy wachlarz możliwości. Stosowane są aparaty metalowe, estetyczne w kolorze zębów oraz leczenie metodą „nakładkową”. Ta ostatnia metoda jest coraz bardziej popularna, ponieważ w zasadzie jest niewidoczna. Pozwala również na nieużytkowanie aparatu do maksymalnie 2 godzin dziennie, co przydaje się w sytuacji ważnego spotkania, rozmowy o pracę czy randki 🙂
Wnioski:
Leczenie ortodontyczne powinno być podjęte u każdego Pacjenta z nieprawidłowym zgryzem. Zwłaszcza osobom, które borykają się z problem krwawienia dziąseł, częstego odkładania się kamienia nazębnego czy odsłaniających się szyjek zębowych, leczenie ortodontyczne pozwala na uniknięcie poważnych konsekwencji, takich jak utrata zęba. Pamiętaj, profilaktyka ponad wszystko 🙂
